شهادت امیرالمومنین علی ( ع )

شهادت مظلومانه امیر المومنین علی (ع) تسلیت باد . . .

یا علی . . .

 

اون آقایی که شبها رد می شد از کوچه ما ،کیسه بدوش کو ؟

رد پای پر خراش بی خروش کو ؟ اون آقای خرقه بدوش کو ؟

کجاست اون آقا که پینه های دستاش مرهم دلای ما بود ؟

نفس سبز نگاهش همیشه حلال مشکلای ما بود

می شه یک بار دیگه سر بزاره به خونه ما

بگیره نشونی از غربت بی نشونه ما


موهای آقا سپیده ، جوونا کیسه رو از آقا بگیرین

قامت آقا خمیده جوونا کیسه رو از آقا بگیرین

جوونا آقا بشین، زنده کنین رسم جوون مردی رو امشب

یتیما منتظرن، زنده کنین شیوه شب گردی رو امشب

یتیما پشت درای خونشون منتظر آقا نشستن

گوش به زنگ تق تق یه جور صدای پا نشستن

موهای آقا سپیده ، جوونا کیسه رو از آقا بگیرین

قامت آقا خمیده جوونا کیسه رو از آقا بگیرین

دستای پینه بسته علی به همراه منه

خونه نشینی علی آتیش به جونم می زنه

تو کوله بار شعر من اسم قشنگ علی یه

قافیه تنگه دلم، از دل تنگه علی یه


تو کوچه های غربتم نشونی از مولا می دن

اهل محل سلام مو جواب سر بالا می دن

به من می گن علی کیه ؟ علی امام عاشقاست

به من می گن علی کیه ؟ داغ دل شقایقاست

توی نجف یه خونه بود،که دیواراش کاهگلی بود

اسم صاحب اون خونه ، مولای مردا علی بود

نصف شبا بلند می شد ، یه کیسه داشت که بر می داشت

خرما و نون و خوردنی ، هرچی که داشت تو اون می ذاشت

راهی کوچه ها می شد ، تا یتیما رو سیر کنه

تا سفره خالی شون و پر از نون و پنیر کنه

شب تا سحر پرسه می زد ، پس کوچه های کوفه رو

تا بوی بارون بکنه ، پاهای بی شکوفه رو

عبادت علی مگه می تونه غیر از این باشه

باید مثل علی بشه ، هرکی که اهل دین باشه

بعد از علی کی می تونه مرهم راز من بشه

درد دلامو گوش کنه ، دچار ساز من بشه



شعر از : زنده یاد مرحوم آقاسی

ابن ابی الحدید دانشمند بزرگ معتزلی در اوایل شرح نهج البلاغه چنین می گوید : 

چه گویم درباره مردی که دشمنانش به فضل و برتری او اقرار کردند و نتوانستند فضائل او را کتمان کنند و کوشش کردند که به هر حیله و تدبیری آن نور ایزدی را خاموش سازند لذا دست به تحریف حقایق زده و در صدد عیب جوئی بر آمدند و در تمام منابر او را لعن کردند و مداحان آن حضرت را ارعاب نموده و بلکه محبوس و مقتول ساختند و از نقل هر گونه حدیث و روایتی که متضمن فضیلت و بلند آوازی او بود مانع شدند ! اما هر کاری کردند بر عظمت و علو مقام او افزوده گشت همچنانکه مشک هر قدر پوشیده دارند عطرش آشکارتر میگردد و آفتاب را کف دست نتوان مستور نمود و روز روشن را اگر چشمی ( در اثر نابینایی) نبیند چشمهای دیگر آنرا ادراک میکنند

 توماس کارلایل نویسنده انگلیسی در کتاب البطال میگوید :

ما چاره ای نداریم جز اینکه او – امیرالمومنین علی (ع) -  را دوست داشته باشیم بلکه به او عشق بورزیم زیرا او جوانمردی شریف و بزرگوار بود دلش از مهر و عطوفت سرشار بود و در عین حال از شیر شجاع تر بود ، او عادل بود و در این امر به قدری افراط کرد که حتی جان خود را نیز در راه عدالت فدا کرد   

 بارون کارادیفو دانشمند فرانسوی میگوید :

علی مولود حوادث نبود بلکه حوادث را به وجود آورده بود اعمال او مخلوق فکر و عاطفه و مخیله خود او است پهلوانی بود که هنگام رزم آزمایی در عین دلیری ٬ دلسوز و رقیق القلب بود و شهسواری که  در راه حقیقت جان خود را فدا کرد ، زاهد و از دنیا گذشته بود به مال و منصب دنیا اعتنائی نداشت روحی بسیار عمیق داشت که ریشه آن ناپیدا بود .  

باری عظمت و حقانیت  علی علیه السلام  بر تمام محققین و علمای جهان اعم از اهل سنت و دیگران ثابت و روشن است ولی نمی دانیم چرا عظمت و حقانیت امیرالمومنین علی علیه السلام همچنان از جانب برخی علمای اهل سنت مستور مانده است !

 نمی دانیم نمی دانیم نمی دانیم   

                                              واقعا نمی دانیم . . .