معیارهای تشخیص دیابت

- چنانچه گلوکز پلاسما در حالت ناشتا (FPG) مساوی یا بالاتر از mg/dl 126 باشد فرد دیابتی است. در غیاب علائم صریح هیپرگلیسمی (پلی اوری، پلی دیپسی، پلی فاژی و کاهش وزن)، این یافته باید با تکرار تست در روز دیگر تایید گردد.

- چنانچه علائم هیپرگلیسمی موجود باشند و به علاوه گلوکز پلاسما در نمونه تصادفی مساوی یا بیشتر از 200mg/dl  باشد فرد دیابتی است.

- میزان گلوکز 2 ساعته پلاسما مساوی یا بیشتر از200mg/dl  که پس از خوردن 75 گرم پودر گلوکز حل شده در آب در خلال انجام تست OGTT تعیین شده باشد.

- میزان HbA₁C برابر یا بیش از 5/6 درصد.

چنانچه میزان FPG یک بیمار بین100-125 mg/dl  باشد این شخص دارای اختلال در گلوکز ناشتا (IFG) بوده و به عنوان پره دیابتیک در نظر گرفته می شود که بسیار مستعد ورود به فاز دیابتیک می باشد.

چنانچه میزان گلوکز پلاسمای شخص، دو ساعت پس از مصرف غذا (در آزمایش 2hPP) بین mg/dl 140-199 باشد، این شخص دارای اختلال در تحمل گلوکز (IGT) نامیده می شود که باز هم یک وضعیت پره‏ دیابتیک به شمار رفته و بسیار مستعد ورود به فاز دیابتیک می‏باشد.

رفرانس: کتاب آزمایش‏های کاربردی در مامایی تالیف: مراد رستمی- معصومه جرفی- محمد علی‏محمدی